Posted by admin

Ingland rules the waves
oer hiel de wide wrâld,
yn Fryslân ek op dreef,
mar ’t byld is swart en âld.

Fryslân leit foar blak,
in spegel sûnder weach,
se sile noch gjin rak,
in misser foar it each.

Wachtsje foar it stiel
fan brêge en fan spoar,
in rattel troch de siel,
want stoom giet altyd foar.

Mar begjint de striid,
dan stiet de tiid net stil,
de skipperssiel wurdt wiid,
as stiel is dan syn wil.

De lêste nacht, it spant derom,
mar Tjitte* kin wol sliepe
mei ien punt foar Jelle**, dan de rom,
dochs leit de striid noch iepen.

In lange nacht fan jou dy del,
want Jelle leit lang wekker,
yn de harsens tikket tel op tel,
dat puntsje leit net lekker.

De dei brekt oan mei it berjocht:
it sil mei ’t waar ek heve!
Mar is wyn gjin skippers rjocht en nocht,
al moat er dan ek reve?

Dy middei boazje twirren oan
mei mear as in pear punten:
acht Beaufort, it gûlt op hege toan,
seis skippers dy’t noch stunte.

De spanning brekt, ’t is no wol klear:
De Lemmer hat it helle!
’t Gûlt en ’t streamt dy middei noch in kear:
de soannen mei heit Jelle.

* Tjitte Brouwer
** Jelle Reyenga