juni 11, 2023
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Wêr is it trouwe tiidrek bleaun
doe’t hiel it leave libben wie
as yn it hôf fan Eden?
Tûzen kear is dêroer skreaun,
de wurden joegen goede rie,
dy’t stûke yn it heden.
It heden wie der hieltyd wer,
dei út dei yn, it hold net op,
faak sûnder Edens seden;
’t langstme bleau nei doe en dêr
noch foar de skreau, de slach en skop,
it striden yn it heden.
Doe briek de oarloch folop út,
de hiele wrâld die dêroan mei,
fier yn de jierren tritich,
mei de heale wrâld as bút,
wat alles oer it heden sei:
werhelling… mear as spitich.
* Yllustraasje ‘Hôf fan Eden’
* Foto ‘Soldaat út ’e Twadde Wrâldoarloch’
juni 10, 2023
fan Rembrandt*
Jeremia
Ik, Jeremia, as profeet
sjoch ik werom op wat der bard is,
dat Gods folk fan syn ferline wit,
nêst freugde hearsket heech it leed.
Kening Sedekia hearske
net sa’t hearde, dat Jeruzalem
en Juda kamen yn ellinde
troch de macht fan Babelsk foarst:
honger hearske rûnom yn de stêd,
sadat de mem ferlear har bern;
de kening flechte mei syn soannen,
wat Babelsk foarst net sinde:
foar de eagen fan de heit
waard soan nei soan de dea ynjage,
Sedekia waard nei Babel fierd
as bline balling, boeid de hannen;
wa’t noch eagen hie, koe sjen
wat barde mei Jeruzalem:
de muorren kamen rûnom del,
paleis en timpel brânden ôf,
goud en sulver waarden meifierd;
it like as yn ’t lêste fan de dagen:
hearskers wiene eangst, panyk en dea,
wa’t oerbleau, wie djip yn de rou.
* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘Jeremia treurjend om Jeruzalem’