juni 14, 2023
fan ûnbekend*
Jeremia
Alle minsken sille stjerre,
ek in kening giet dy wei,
Nebûkadnessar rûn itselde paad
al frettend gers fanwege waansin;
Ewil-Merodak kaam oan ’t bewâld,
nei syn gewisse soe hy hearre.
Kening Jojakin siet finzen
sânentritich jier, syn wei
hie west fan Juda nei in tsjuster oard
yn Babel, mar hy libbe, waard troch
alle lijen hinne dochs noch âld,
hy gie sels doe wer oer de grinzen.
Ewil-Merodak joech graasje
oan foarst Jojakin, syn wei
rûn doe fan sel nei keninklik paleis,
hy siet by Babelsk foarst oan tafel,
kriich foldwaande foar syn libbensûnderhâld,
it libben kriich dêrtroch wer faasje.
* Yllustraasje ‘De graasje fan Jojakin’
juni 13, 2023
van Jules Bastien-Lepage*
Zij weefde met een lange draad,
te kort om lang te leven,
daarom hield zij even op,
bewogen toen een vogel floot…
was weven wel een heldendaad?
Sint Michael keek op haar neer
om nu de moed te geven
voor een weg die verder liep
en haar aan ’t eind voldoening bood…
hij zorgde voor een ommekeer.
Twee vrouwen op dezelfde muur
bezorgden haar de gaven
voor de strijd die komen zou,
het ging om ’t leven of de dood…
zij overdacht haar eerste uur.
Dat uur brak toen al spoedig aan,
zij streed met moed en gaven
van het heilig trio op de muur,
het ging om ’t leven of de dood…
de draad brak, vlug is het gegaan.
* Jules Bastien-Lepage (1848-1884)
Schilderij ‘De tuin van Jeanne d’Arc’