september 19, 2024
fan Frans van Mieris*
De slak op stien, de flinter op klimop,
hy draacht syn hûs hiel stadich mei,
sy rêst in skoft fan ’t wjukjen út,
mar sil dêrnei wer fierder fleane,
klimmend nei de top.
Hy skôget al in oere ’t libben oer,
dat muzikaal mei fleur begûn,
hy seach mei langstme dernei út
hoe’t syn fioele wjukke nei de
top mei him as stjoer.
No leit it ynstrumint op hurde stien,
dy’t kâldwei him de wierheid seit:
mei stive fingers is it út,
as slak hâldsto gjin wize, hâld mar
op, mei dy is ’t dien.
Hy nimt in slok, dêrnei ek in garnaal,
sa tusken slak en flinter yn
fertelt er skôgjend syn ferhaal.
* Frans van Mieris (1635-1681)
Skilderij ‘De âlde fioelespiler’
september 18, 2024
fan David Roberts*
Daniël
Gabriël kaam fleanend oan
by Daniël: ‘Do stiest heech
yn de geunst, dus kom ik nei
dy ta om fier de takomst yn te sjen…
Gods folk krijt it noch dreech.
Earst komt noch it jubeljier,
dat alle sûnde weiwurdt
en gerjochtichheid it wint,
sadat Jeruzalem wer opboud wurdt,
Gods folk komt om troch ’t swurd.
Nei ferrin fan lange tiid,
sjedêr de stêd wurdt wer wei,
ek de timpel hâldt gjin stân,
neat lit de fijân yn syn faasje hiel,
sa stiet de takomst faai.
* David Roberts (1796-1864)
Skilderij ‘De Romeinen ferwoaste Jeruzalem’