Posted by admin

Lit my ’t hawwe oer myn heitelân
dat ieuwenlang beneare waard,
’t manmoedich Poalen,
dat de fijân faak stiek yn de brân
en fage fan Europa’s kaart,
it blette troch syn boalen.

Lit de oprop klinke oer it gea
fan held Kosciusko: ‘Kom en striid
tsjin Rus en boalen,
foar de frijheid fan ús geast en lea,
dan daget moarn in oare tiid,
lang libje ’t fjochtsjend Poalen!’

Dus ik ruile kwast foar it gewear,
de ferve foar patroan mei krûd
en ha doe fochten
as in liuw tsjin Ruslâns wolf en bear,
mar moed ferdronk yn streamen bloed,
’t wie dreger as wy tochten.

Dus ik ruilje myn gewear foar kwast,
de ferve komt yn plak fan krûd
en ûnferhoalen
striid ik strikend op myn skilderspost
de slach dy’t west hat, mar nei hjoed:
lang libje ’t frije Poalen!

* Aleksander Ortowski (1777-1832)
focht mei yn de slach fan 1801
en lei dy mei akwarelferve fêst op doek.

De wrâld is gek,
mar ik bin ’t net,
lit my mar rinne,
want ik bin jong,
gean troch foar slet,
myn eigen gong.

De man skyt jild
dat ik gau hein
om wat te winnen,
‘k gean troch foar hoer,
ha wolris lein,
mar no is ’t oer.

Wêr’t ik ek kom,
’t is mei geweld,
dêr stekt it hinne,
‘k gean troch foar heks
dy’t berntsjes stelt
en noch mear geks.

In grutte bek
dy’t alles fret
en dan mar stinne,
‘k gean troch foar fraat,
mar ‘k bin net fet,
dus gekkepraat.

’t Is oeral fjoer,
mar ik rin troch,
’t komt fan de sinne…
ik pyromaan?
Ek dat dan noch,
wat soe it jaan?

It docht my neat
dat ‘k meunsters sjoch,
lit my mar rinne                                    * Pieter Bruegel de Oude (1527/1528-1569)
fan stek nei bek,                                  waard ek wol ‘Pier den Drol’ neamd
ik libje noch,                                        fanwege syn ‘drollige’ (grappige) tafrielen,
bin dochs net gek?                               dy’t lykwols in djippere betsjutting hawwe.