Posted by admin

De trije hearen binne klear,
ha earst har djoere plicht wer dien:
sie foar in nije generaasje,
no docht de kop har net mear sear,
se hawwe wrotten foar de naasje.

Oranje boppe, sa’t it moat
foar lykwicht yn in nij bestean,
fan djippe skamte is gjin sprake,
fertsjinne is it swarte lean,
meikoarten binne sy sels pake.

En wat de takomst bringe sil,
sy dûke harren oandiel op
en bringe ’t frij-út op it droege,
de sturt is heger as it bil,
it sie wurdt troch it neiteam woegen.

Net te tellen binne
dieden fan de lytsen yn de wrâld
dy’t grutte wurden mije
yn de tiid fan it begjin:
de omslach nei in nij regear,
in Abel dy’t fan dieren hâldt,
in Ruth dy’t sikers liede kin
en Age stiet foar flechters klear,
dan Rinskje, warber hoewol âld,
want alle dagen riist de sinne,
dan sille triedden fleurje,
sels de deaden krije sin.