Posted by admin

Jim sjogge my frontaal,
Francisco, skilder fan berop,
ik ha de wrâld wol sjoen:
mei ’t linkereach wat iepen wie
en ’t rjochter ’t libben op syn kop,
ik joech it wer yn eigen taal.

Hy stiet dêr ek frontaal,
Pepito Costa y Bonells
mei iepen eagen nei
de wrâld en no al út ‘e rie:
‘Ik slaan de tromme, dy fertelt
fan ’t hynder en ús fjochtferhaal.’

Op knibbels en frontaal
nei al dy lopen foar it skot,
hy hat de oarloch sjoen,
de iene nei de oare die
fan fjoer ta dea, ús Hear ta spot…
Pepito en syn fjochtferhaal.

Francisco Goya (1746-1828)
Skilderij ‘Selsportret’
Skilderij ‘Pepito Costa y Bonells’
Skilderij ‘Fusillade’

Ik ha it sjoen, de grauwe loften
boppe Drinte, op ‘e grûn
de smelle stripen grien
en rûn it nei de jûn,
dan wie ‘k mei har begien:
de nacht joech gjin belofte.

Ik ha my bûgd by ’t binnenkommen,
rikte heger as de doar
en rûn mei ’t strie yn ’t hier
nei foaren op ’t gehoar:
it lûd fan mins en dier
ha ‘k flokkend dêr fernommen.

Ik sjoch de fleur hjir alle dagen
fan Montmartres túnkompleks,
de wjukken yn de draai
en sa’t ien juster sei:
Parys by nacht mei seks,
belofte sûnder fragen.

* Vincent van Gogh (1853-1890)
Skilderij ‘Skuorren yn Hoogeveen’
Skilderij ‘Gesicht op Montmartre’