Willem Tjerkstra’s thússide

Posted by admin

admin

Wintertiid

Lyrysk Deiboek


De lêste tiid, noch simmertiid,
rûn ik faak op deselde tiid
it tsjuster yn de mjitte,
wylst de sinne muoite die
om boppe ’t wetter út te kommen,
hoewol’t de tiid noch simmersk wie.

It swurk waard troch de sinne read
kleurd, want it wie sawat syn tiid
om strieljend op te kommen,
read as fjoer hie ’t lang net west,
ik rûn it ljocht wol yn de mjitte,
mar wist as ’t jûn reint, is it hjerst.

Ik rûn snein ek, mar doe by ljocht,
it wie wer op deselde tiid,
mar diskear tusken beammen,
dêr’t de sinne folop liet
syn strielen troch de blêden komme,
doe wie ’t acht oeren wintertiid. 

admin

Sprekkende wierheid

Skiednisbylden

fan ûnbekend*

De loop is rjochte op ’e fijân
sûnder dat er him sjen lit
mei syn gesicht nei it geweld:
gefoelens telle net yn fjoer
en reek… wa’t wint, giet troch foar held.

Troch giet it fan de iene nei de
oare, fan Koréa út
nei Gaza, oeral op ’e wrâld
brânt hillich of ûnhillich fjoer,
in bernelyk lit lieders kâld.

Kâld lykwols bliuwe net soldaten
dy’t ferlieze maat nei maat,
fan wa’t de nammen op papier
skreaun wurde, sels ûnhillich fjoer
ferskroeit net ien, sy stean foar wier.

Wa’t net mear stean kin, sprekt de wierheid
swijend út, de oare sit
mei hannen om him hinne slein,
dy’t treastend sprekke nei it fjoer,
foar mannich maat wie dat de ein.

* Foto’s út ’e oarloch yn Koréa 




Archieven

Zoeken

  • Categorie

  • Datum