Posted by admin

Hoe sierlik binne krollen
fan stedhûs en liuwehier,
lit dan de boargemaster sprekke,
want syn rop klinkt withoefier
oer wrâldrekords dy’t brekke.

Stêd Snits hat goud yn hannen
mei tsien dagen festival,
sa liet de boargemaster witte,
want it blinkt sa’t elk it wol,
de glâns komt fan it switten.

It goud blinkt yn de flesse,
moat der uteraard ek út,
oars giet de rom net oer de ierde;
streamt de blaas leech ta beslút,
dan kin Snits dat ek biede.

’t Lei fier yn it ferline
doe’t de Grienedyk de rol
hie om te kearen weach nei weach…
soe stoarmwaar lân fersline?

De twilling skeat de hichte
yn en hold it tempo fol
fan tagelyk yn ’t sulverblêd,
dat wiene se ferplichte.

Sa kamen se op jierren,
ieuwen easken doe de tol
fan stam en woartel, mar it blêd…
dat skittere fan fierren.

It wie de lêste trilling
fan de simmerstoarm, dy’t fol
yn ’t sulver raasde, tagelyk
wie ’t dien, dêr lei de twilling.