Posted by admin

Hy troane heech as god
en seach op ’t boulân del
dêr’t hy de frucht fan iet
en hearske oer de boer syn lot,
mar waaard fan ’t eigen folkje kjel,
wat oan Saturnus friet.

Bang wied er dat syn troan
beset waard troch de bern,
it ieuwenâlde liet,
dus pakte hy syn âldste soan,
it jonkje wie folslein ferlern,
want heit Saturnus friet.

God Kannibaal koe ’t lang
net op, der bleau wat oer,
de lea fan ’t goadebern,
symboal dat sels de heechste rang
as boal benaud bliuwt foar de boer…
sels goaden gean ferlern.

* Francisco Goya (1746-1828)
makke op ‘e muorren fan syn fila
in searje ‘swarte skilderijen’,
dêr’t ‘Saturnus’ ien fan is.

** Théodore Gericault (1791-1824),
in pionier fan de Romantyk,
konfrontearret de taskôger mei
in tryste fyzje op it minskdom.

De loft is swier fan neijierskjeld,
dy’t krûpt troch klean en stive lea
wannear’t dy rjochtsje foar in amerij
nei ’t bitelûken út it hurde fjild:
‘Marije, harkje nei ús bea,
dat jûn de kroechbaas hâldt him rij,
twa slokjes foar in karre biten.’

En is de lêste byt fan ’t fjild,
dan is de loop nei Sjef syn kroech,
wat waarmte langer as in amerij,
net dat de bûsen skuorre fan it jild,
mar nei it wurk is ’t kielsgat droech
en Sjef syn eagen steane rij,
men rispet yn in golle rite.

Wat no, twa frjemden oer de flier,
grif út ‘e stêd, dat rûkt men sa,
de rook fan út mei Jan en alleman,
allinnich rispje romers mei fertier,
dêr giet it daliks ek op ta…
baas Sjef, wat seisto hjir no fan…
twa glêzen tee, o leave Tite!

* Emile Claus (1849-1924),
in Belgyske keunstner, skildere
op in doek fan 320 x 480 sm.
‘De biterispinge’.

* Evariste Carpentier (1845-1922)
wie in Belgyske skilder
dy’t foaral bekend waard
mei syn lanlike tafrielen.