Posted by admin

Hoewol’t de himel joech it sein
‘sawat foarby is dizze dei’,
joech noch de reek in heech protest,
de baas gie ’t jachtproses wer nei
fan bodders yn de bannen slein
fan ier oant let, dan noch de test.

De skilder lei it bûten fêst:
de grize reek tsjin ’t himelfjoer,
de dakken kleurleas troch de snie,
de strjitten yn de winterrêst,
mar ’t moast wol rap mei kâlde kloer
en noasdrip sa’t er klomjend stie.

Dochs doe’t er troch de skoarstien seach
it jachtproses en bodders bân,
gjin mooglikheid foar in protest,
gie troch syn lea in kâlde weach,
dy’t waarmte joech oan noas en hân:
hy fierde út syn eigen test.

* Claude Monet (1840-1926)
Skilderij ‘Winterstimming by sinsûndergong yn Argenteuil’

Behalve Axel mei
syn stôk, dy’t kjeld noch klok fernommen
hie, omdat it him net lei,
it koe him neat ferdomme.

Behalve Beda yn
de pronk, dy soe him grif net mije,
as it moast, koe hy har blyn,
mar klear, foar eagen krije.

Se seach syn eachopslach,
de stôk dy’t sa nei foaren sjitte
koe en stapte mei ferdrach
foarby, hy hat it litten.

Yn tsjerke seach it swart
fan manlju dy’t de draai net litte
koene, each en ear tekoart,
mar wol in earm foar ’t stjitten.

* Akseli Gallen-Kallela (1865-1931)
wie in Finske keunstner, dy’t ûnder oare
it plattelânslibben skildere.