Posted by admin

Daar ligt hij dan, vergane glorie
uit een tijd die hoogtij had,
gebroken na de val;
op veld langs weg geen dorp of stad,
geen haan kraait zijn victorie.

Wie kent hem, Ramses al de tweede,
farao de godenzoon,
verheven bovenal;
de cultus heerste op de troon
en sprak: ‘Zo zijn de zeden!’

Vanuit de diepte kwamen schokken,
zedeloos in ’t godenland,
het ging door berg en dal
en ook door Ramses voet en hand:
de farao in brokken.

Wie kent het niet, het Ramesseum
uit de tijd die hoogtij had
met muur en zuilenhal,
waar Ramses zich met goden mat,
voor hem het mausoleum.

* Charles Gleyre (1806-1874)
Schilderij ‘Het Ramesseum, Thebe’ 

De Mamelukken trokken naar de stad
die met de naam de zon de ere gaf,
geen plaats die feller schijnsel had;
het pad van generaal Kléber
bezorgde velen daar het graf.

De strijd verliep verhit op zand en steen,
terwijl de eeuwen zagen erop neer
en in het oog van menigeen
verscheen de vuurgloed van Kléber…
in rook ging op de laatste eer.

De overwinning was geen fundament
voor ’t Franse bouwwerk in het land van is ’t
een vrouw, een leeuw of was ’t die vent:
de moord op generaal Kléber
door al een fundamentalist.

* Léon Cogniet (1794-1880)
Schilderij ‘De veldtocht in Egypte,
de Slag bij Heliopolis op 20 maart 1800’