Posted by admin

Daar ligt zij dan, Cleopatra,
met in haar hand de gladde slang
dichtbij haar blote borst;
een ogenblik het duurt niet lang,
de tand erin, geen gif gemorst.

Daar ligt zij al, haar dienares,
het proefdier voor de felle beet,
maar dichter bij de hals,
het duurde kort, niet dat zij leed,
toch staat de slang bekend als vals.

Nog even, dan is het gebeurd,
zoals het hele leven liep
met vorsten als haar vent,
zij staken grondeloos, zo diep,
en raakten nooit aan haar gewend.

Nu ligt zij weer, Cleopatra,
met in haar hand de gladde slang,
iets langer dan gewend,
zij laat hem gaan zijn kronkelgang,
geen valsheid die haar leven schendt.

* Hans Makart (1840-1884)
Schilderij ‘De dood van Cleopatra’

Nog zwaarder werd het voor de slaven
door de neergang van het tal,
Egypte eiste bovenal
de voortgang, liet hen draven.

Na ’t werk aan niet te tellen stenen
werd geheel in godengeest
de gang gemaakt naar ’t hoge feest,
door ’t zonlicht fel beschenen.

En zwetend lieten zij de wielen
rollen voor de voortgang van
de farao naar hoger plan,
terwijl de zwaksten vielen.

* Edward Poyntner (1836-1919)
Schilderij ‘Israël in Egypte’