Posted by admin

Baäl, zonnegod van leven,
daal met ons in de vallei
en klim als ’t nachtuur is voorbij,
het daglicht is om te beleven.

Bacchus, god van het genieten,
laat ons proeven van de wijn,
wij willen in jouw tempel zijn,
waar proeven overgaat in gieten.

Is het onder of toch boven?
Wie nog ziet, die loopt maar voor,
in optocht gaat het altijd door,
wat wij elkaar beslist beloven.

Nuchter is het een ruïne,
waarin Bacchus niet verkeert,
wie onder is, moet gauw gekeerd,
want boven dreigt de guillotine.

* David Roberts (1796-1864)
Schilderij ‘De ingang van de grote tempel van Baalbek’

Kan een moslim eenzaam zijn
op grond van zijn Mohammed,
hemelhoog in het geloof?
Alleen in de woestijn.

Zwervend gaan van niets tot niets
alsof hij blind geslagen
is en ook nog horend doof,
zoekt hij een vaststaand iets.

Dan, voorbij wat al lang ligt,
gevormd als steunpilaren,
rijst zijn helper boven ’t zand,
voor hem met een gezicht.

Geef, Mohammed, mij één woord:
krijg ik nog tijd van leven,
jaren met een vrouwenhand,
want dan kan ik weer voort.

Hoor het uit een vrouwenmond,
gevormd in oude tijden,
slechts een dag is jouw bestaan,
jij sterft op Amons grond.

* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘De man die de sfinx ondervroeg’