admin

november 11, 2016

Op toilet en portret

Doe’t it earste deiljocht mei
it keunstljocht konkurearre,
rekken alle lampen út,
it teken foar de draai
fan kop nei rûge fearren.

Trije, want der is gjin plak
foar mear op ‘e toiletten
mei toilet as einbeslút,
dus kreas yn ’t fearrepak
rom foar it moarntiidsfretten.

Freegjen stiet de minske frij,
se sjogge op fan ’t tastel,
wolle wol op it portret,
it is foar harren nij,
dus spannend troch it foarstel.

Mei it deiljocht, sûnder flits,
se bliuwe stylfol sitten,
ha fan útstel gjin ferlet…
is alles boppe kits?
Ien lit it skitend witte.

november 11, 2016

Lyrysk Deiboek

Se binne ’t oan de stân ferplichte
mei wolken of in blauwe loft,
’t is foar in ploechje of in kloft…
dy trije rikke nei de hichte.

It skûtsje pronket mei syn ljochten,
mar kin alhiel net sûnder mêst,
op hichte hâldt dy alles fêst,
tradysje hat al âlde rjochten.

De hichte noeget op ‘e merke
it folk dat graach nei boppen sjit,
tinkt dat it yn de himel sit,
hiel oars as ’t boadskip fan de tsjerke.

It tuorke rekket op ‘e hichte
dat tsjerken reitsje net mear fol,
de mêsten lûke grutter tal,
hâldfêst biedt hjoed de dei it lichte.