Posted by admin

It foel net ta as jonge mem
sa’n hiele dei mei him allinne,
as er dan mar boartsje soe,
’t wie inkeld bargje wat er woe,
sy hat him trije kear ferskjinne.

En jûn net mei in stôk op bêd
te krijen, fielt him sa allinne
mei syn beide eagen ticht,
wol earst ris sjen nei mems gesicht,
hoe ticht har beide eagen binne.

Sy docht him libbenslang al foar
mei beide eagen altyd iepen
hoe’t er grutter wurde sil,
mar hjoed hat hy in eigen wil
dy’t seit: ‘De hiele nacht net sliepe.’

Ien pakt har by de earm en leit
dy hoeden om syn skouders hinne:
‘Wolst dat ‘k mei dy dûnsje sil?’

* Friedrich von Amerling (1803-1877)
makke yn opdracht fan keizer Frans Jozef I
en de Weenske elite portretten
en sjenreskilderijen. 

Dêr stiet er dan de kroade,
myn pronkstik út ‘e âlde tiid,
dêr’t pake noch mei ried,
tsjintwurdich út ‘e moade.

It koe perfoarst net sûnder
in lading mei in tou derom,
foar ’t each in rûne bom,
as keunstwurk wie ’t in wûnder.

Ik woe der ek mei ride,
mar ’t wie al gau fan ‘ho, pak út!’
In stimpel ta beslút,
it wiene oare tiden.

In stimpel foar de kroade
fanwege ‘ientsjil ûnbekend’,
ik wie it doe wol wend,
it hearde by de moade.

‘k Gie fierder mei de kroade,
mar kriich doe wer as teken stop
foar stimpels op ‘e kop,
omdat iksels net spoarde.

* Christo (1935-…)
‘Kroade mei pakket’
(ferskillende techniken)

** Arman (1928-2005)
‘Akkumulaasje’
(assemblaazje)