Posted by admin

It wie har dreech genôch, it stik
foar stúdzje op gitaar,
se joech de snaren noch in tik
en kipe efkes yn it waar.

Hy harke al in foech kertier
nei ’t spul, it ear by ’t rút,
it prike him fan tean oant hier,
in tik, ynienen wie it út.

Sy seach him tsjin de muorre stean,
ien dy’t der wêze mocht
mei hoed en yn foarname klean,
it wie syn hân dy’t nei wat socht.

Hy sei: ‘It spul is net sa min,
‘k bin fol bewûndering,
mar wat noch justjes better kin,
dêr soarget dit foar, as ik ming.’

Der kaam in krûkje foar it ljocht,
dat mocht der fan har yn
mei him dy’t swier en spulnocht brocht,
mong wille mei de reade wyn.

Sy tikke fleurich snaar foar snaar,
hy op it bleate fel
en skôge lang by har yn ’t waar,
it drege stik wie net yn tel.

* Johannes Vermeer (1632-1675)
Skilderij ‘Famke drinkend mei in hear’

It kriichsfjoer lôget op
en taast it Godshûs oan,
it gea slacht oer de kop,
de dea klimt op ‘e troan.

Dêr sit it bonkerak
yn kamûflaazjeklean,
de dikke kont op ’t dak,
te wachtsjen op syn lean.

Hy spilet op ‘e sek,
blaast út en yn en ôf,
syn biedwurd is ferrek
foar bern en man en frou.

Sy krûpe troch it gea,
want elkenien is mank
troch ’t kriichsfjoer op ‘e lea,
betize troch de stank.

Gjinien wit noch de ein,
behalve dan de dea,
’t giet op nei ’t merkeplein,
dat swarter is as ea.

* Jules De Bruycker (1870-1945)
wie in Belgyske keunstner
dy’t de ferskrikkings fan de
Earste Wrâldoarloch yn printen
fêstlein hat.