Posted by admin

Met zicht op tuin en minaret
ziet zij zichzelf van binnen:
haar hart loopt met een rappe tred
naar boven, buiten zinnen.

Zij kreeg vanmiddag het boeket,
het is het eerste teken,
maar bloemen gelden niet als wet,
de stelen kunnen breken.

Wat zij het allerliefste wil?
Zij zou het echt niet weten;
haar hart loopt door en staat het stil,
dan is zijzelf vergeten.

Zij weet de koffie komt eraan,
de stappen zijn te horen,
eunuch en dienster blijven staan,
zij moeten haar wel storen.

Het komt nu aan op koffiedik,
dat is het tweede teken:
wordt zij object of blijft zij ik?
Haar ik zal hem niet smeken.

* John Frederick Lewis (1805-1876)
Schilderij ‘De liefdesboodschap’
Schilderij ‘Het leven in de harem, Caïro’

Met oog voor het contrast
laat hij de kleuren spreken
terwijl hij handelt in het wit
en wijst hoe zijn pantoffel zit;
de klant beschouwt hij als zijn gast,
’t is goed bekeken.

Het voelt wel goed, het past
om nog een poos te blijven
bij rookgordijn en wierookgeur,
het geeft de handel  smaak en kleur,
de gasten zijn hier niet tot last…
met blote lijven.

De blik diep ingekeerd
laat hij zijn winkel zwijgen
terwijl hij binnen zingen hoort,
een melodietje zonder woord,
waarbij hij zelf gevoelig zweert
een klant te krijgen.

* José Villegas y Cordero (1844-1921)
Schilderij ‘De pantoffelverkoper’

* Alexandre Gabriel Decamps (1803-1860)
Schilderij ‘Turkse koopman rokend in zijn winkel’