Posted by admin

De iene giet by alle doarren lâns,
de rottekrûdferkeaper:
‘Bêste man, it is bêst spul, jo kâns
foar rotten op in steapel.

Se hingje by my oan in hege koer,
ik ha ien op it skouder,
’t spul is net as rottekrûd sa djoer
foar steapels op ‘e souder.’

De oare stiet skodholjend yn de doar
en wol der neat fan witte:
‘Nee, jo ha gjin steapelgekke foar
om gif oer ’t fleis te jitten.

Dêr leit in baarch, oan fjouwer poaten bûn,
sa kalm op my te wachtsjen.
Rottefleis as bargefleis, sa sûn?
Wolnee, jûn sil ‘k him slachtsje.’

* Rembrandt (1606-1669)
Ets ‘De rottekrûdferkeaper’
Ets ‘De baarch’

Dêr sit de genius fan ’t kweade,
foar syn Hear noch oare ingels bang,
keas geweld as heechste wearde,
deadlik as de giftosk fan de slang
dy’t Eva iten learde.

Sjedêr de frou dy’t hjit Marije,
revolúsje middenyn de tiid,
omkear fan wat earst noch bearde
oer in wrâld dy’t optilt fan de striid,
mar no troch ’t bern in nije.

* Jozef Geefs (1808-1885)
Byld ‘De genius fan it kwea’

** Lucas Faydherbe (1617-1697)
Byld ‘Madonna mei Jezusbern’