december 18, 2016
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
In dame foar emansipaasje,
dat wie keninginne Sophia
fan Russysk-Dútsk komôf,
sy moast nei ’t lege lantsje ta,
de Nederlânske naasje.
In houlik dûbel arranzjearre,
want de heiten woene it sa ha,
de trou fan neef en nicht;
’t wie net de kar fan Sophia,
sy tocht doe al oan stjerren.
Har libben wie de muoite wurdich
mei ferskate keunstners rûnom wei,
se seach de brief as plicht,
fan grutte skriuwers wie se wei,
har man fûn se balstjurrich.
Fan bêd en tafel jierren skieden,
liet de kening*** Sophia mei rêst,
sy joech har net mear ôf
en die de troujurk oan op ’t lêst:
dy dei koe har neat biede****.
* Staasjeportret ‘Keninginne Sophia’ (1863)
** Foto ‘Keninginne Sophia’ (1870)
*** Kening Willem III
**** Utspraak: ‘Myn libben einige al op myn troudei’
december 17, 2016
fan Gustave Doré*
Lysias, besibbe oan de kening,
kânselier en generaal,
wie fol fan grime op ’e Joaden,
spriek foar de striid yn kleare taal:
‘Jim stêd wurdt wenplak foar de Griken,
harkje sille jim nei har ferhaal
oer withoefolle goaden.’
Judas, Makkabeeër, moedich strider,
hearde oer dit misberjocht
en fan ’t ferskuorrend grutte leger,
dat by de Joaden ’t kamp opsocht;
it wie foar Judas, sa die bliken,
needsaak dat er oan in helper tocht,
hy socht it dêrom heger.
Helper waard in ingel op in hynder,
yn it wyt, fan goud de spear,
hy focht mei Judas, as Gods boade,
dat Lysias hie ’t doe net mear,
ek net oer ’t wenplak foar de Griken,
flechtsjend liet er op it fjild de ear,
de oarde foar de Joaden.
* Gustave Doré (1833-1883)
Yllustraasje ‘In ingel helpt de Makkabeeërs’