mei 10, 2017
fan ûnbekend*
Net dat it my al spite soe
dat ’k Jezus folge bin,
syn dwaan en litten sprekt wol oan,
dat sjocht men ek oan al dy minsken;
wat er docht, is net gewoan…
’t foldocht my net sa min.
Net dat ik it gau oars ha woe,
want Jezus wol it lok
ta ha oan earmen, dat sprekt oan,
gjin sprake fan om mear te winskjen!
Riken ha ’t by him bedoarn,
foar harren is de flok.
Mar ja, ik soe it grif net dwaan,
’k bedoel dan nei dy grap
fan ’t wang, wol hy fan elkien ha
om ek it oare ta te kearen;
soks is dochs gjin dwaan, want sa
krijst gauris klap op klap.
Ikoan ‘Wiisheid fan God’
mei 9, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Maria met het Kind kijkt toe
vanuit de hoogte op hen neer,
mee kijken alle heiligen
de eeuwen door en zonder moe
te worden staan zij tot Gods eer.
Beweging komt van binnenuit
de ruimte aan Godlof gewijd,
van leken die gesterkt door mis
en woord meer gaven dan een duit,
opdat de ziel die dag gedijt.
Het kind staat stil, van buiten vroom,
omdat de groten schrijden door
de poort waarnaast Maria staat
met op haar arm het Kind, dat voor
en met zijn maatje verder droomt.
Dit kind staat stil bij wat nog komt
en droomt al van de godentop,
het feest dat voor hen wordt gevierd;
met moeder klimt hij hogerop,
waar ieder aards geluid verstomt.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Bij het verlaten van de kerk’
Schilderij ‘Ingang van het theater’