augustus 20, 2017
fan ûnbekend*
It wiene terroristen,
sa woe de Turkske oerheid ha;
it folk fan Masedonië
gie it leafst nei Bulgarije ta,
dus wie ’t gelyk oan bisten.
Dêroer tocht oars de pryster,
dy’t preke oer minskweardichheid
en frede winske foar de wrâld,
seagen frijheidsstriders oan as heit,
al sjongend as in klyster.
Wat hie de Turk te bieden?
Foar elk it knallen fan ’t gewear,
ek mem en berntsjes rekken dea…
wat de Turk beskôge as in ear,
wie folút genoside.
Foto ‘Frijheidsstriders yn Masedonië
dûnsje om in kampfjoer’
augustus 19, 2017
fan ûnbekend*
Myn fielen gie twa kanten út:
nei heit, krekt stoarn, fannacht
ha ik noch by him wekke,
en nei de man út Nazaret,
hy ferge my op in beslút.
Hy prate earst oer foksehoal
en fûgelnêst as plak
om ûnderdak te wêzen;
dêr hat er ien teplak mei set,
dy man seach him as in idoal.
Hy kearde him doe nei my ta
en sei planút: ‘Gean mei!’
Dus daliks mar opbrekke
as wie syn wurd de heechste wet
en soe ik neat mei thús mear ha.
Myn fielen wie earst by ús heit,
dy’t ik begrave moast,
de deadebea ek lêze;
ik hie ’t by him lykwols net ret,
de hiele saak hat hy omdraaid.
* Foto ‘Rotsgrêf’