november 25, 2017
fan ûnbekend*
It wie foar ús it djiptepunt
hoe’t hy ús dellein hat,
al wie ’t yn in gelikenis,
gjin status is ús gund,
wy hiene ’t wer ris mis.
Wy soene yn it tankgebed
ússels de eare jaan,
oars as in garder fan de tol,
ien sûnder weet fan wet
en deugd, sa is it wol!
Mar net yn dy gelikenis:
hy sloech him op it boarst
as hie hy fan syn sûnden spyt,
wat wrachtich net sa is…
’t ferhaaltsje wie swart-wyt.
Wy soene ús ferhege ha,
dêrom lei hy ús del,
’k bedoel dy fint út Nazaret,
wy moatte derop ta
dat hy… hawar, sa net!
* Ikoan ‘De Fariseeër en de tolgarder’
november 24, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2007
De Heale Moanne like ûndergien
yn hege weagen fan protesten,
’t hiele ljocht waard wei op Lemster jûn,
oan ’t nije rizen tocht gjinien;
hoewol’t er hearde by de bêsten,
like Snitser Wetterpoarte kampioen.
Mar sjoch, it ljocht brûst nei de mar,
wylst guozzen snetterje him ta:
‘Fan hege flecht moatsto it ha,
foar ’t lêst bisto no wer oan bar.’
De Heale Moanne nimt de kop,
fljocht heech en knipend oan de wyn
en hâldt ek rom de gong deryn,
mar Snits sylt mei in Yngling op.
De Wetterpoarte lykwols sakket wei
yn lege weagen, mar net lêste,
hat er oan it moantsje ’t foartou jûn,
dat folút skynt op dizze dei
en Snits, hoewol hjoed net de bêste,
flagget mei giel-swart as nije kampioen.
