februari 26, 2018
It hinget tusken nacht en moarntiid,
swart en keal, it hat gjin doel
om no al bûtendoar te roppen
dat it hjoed grif heve sil,
in skyltsje mar leit op ’e poel.
De fallen beam stekt út de earmen
as yn wanhoop boppe ’t iis;
men wit de seine komt fan boppen,
mar as ’t moarn al heve sil?
De moarntiid streket no noch griis.
Ynienen sjit de sinne strielen
nei de beammen op ’e wâl,
dy’t gloeiend wize út ’e toppen
wei nei ’t iis, in sterke wil
glydt oer de skyl, neat is te mâl.
februari 25, 2018
Ut it skûtsje-argyf 2013
It wie in optimistysk barren:
weagjend wetter, rûzjend reid
en blau-giel op ‘e lytse float,
it wiere silen waard in feit,
de optimist hie wyn opsparre.
It skippersrjocht wie trije starten,
twa kear falsk foar Snits, doe rap
op gong mei frije wyn oan board,
foar Huzum kaam der ek in flap,
dochs spile spanning him flink parten.
Hjir sylt de nije noch as twadde
sûnder wjerljocht oan de kym,
mar op ‘e finish bart de moard,
gjin tongerwurd is dêr op rym…
Doarp Huzum hat himsels fermoarde.
