april 3, 2018
Wês wolkom, fûgels út it suden wei,
de himelstreken wize jim it paad
om wer in broed te lizzen
middenyn jim eigen wrâld,
de situaasje is dernei.
Ferhege hat it wetterskip it peil,
mar net allinnich foar it grutte skip,
’t hat alles hjir te sizzen;
jimme rjochten binne âld,
dus flean mar op en hâld jim steil.
It is safier, jim binne wer teplak,
de skeane kúf sprekt fan jim striidber aard
en alles is yn streken
foar úteinlik jim behâld:
de berntsjes krije har gerak.
Watsei, allinnich yn It Heidenskip?
Is ’t peil op oare plakken dan noch leech?
Nim elkenien geweken
dy’t fan ljippen minder hâld
as fan de trekker en it skip.
april 2, 2018
Ut it skûtsje-argyf 2015
Se binne like brún as ’t seil
en lykje tsjokker as de mêst,
de tuorrebouten fan de Fluezen,
mar in skipper sjocht mear heil
yn skraler sile mei wat wyn,
it hinne wer is him wol bêst.
De planken leine yn it reid
en wiene gaadlik foar in sit
foar beide bruorkes oan de Fluezen,
dy’t de striid net folle seit,
dus knipe se sigaren fyn,
lykas de tuorrebout ek hjit.
Sjedêr de reiden sûnder bout,
dan bliuwt allinnich oer it brún
fan fjirtjin seilen op ‘e Fluezen,
byld fan âlds dêr al fertroud,
’t ferline stekt de takomst yn,
foar ’t silersmoed skinkt soks fortún.
