april 9, 2018
Heimsinnich is de letter
as ’t begjin fan ’t alfabet;
de fraach ‘wa hat him set’
wurdt ien foar letter.
It kin dochs net sa wêze:
seisentweintich nei elkoar;
de iene nei de oar
is min te lêzen.
Men kin der net omhinne:
ien derfoar en klear, dus sa,
dêr moat it mar op ta,
dan net mear stinne.
Nee wier, it kin noch minder:
’t is de J fan Jan en ja,
sa woe dy it dus ha,
gjin beam mear blinder!
Wêr giet it sa dan hinne
letter mei in waarm klimaat?
De stobben wize ’t paad
om oars te kinnen.
april 8, 2018
fan ûnbekend*
Hoe kin it lân fan tûzen fjorden
salang ûnder frjemde foarsten stean,
de slach net hat om ’t paad te gean
nei eigenheid op oarder?
Hoe kin de wylde wytsing libje
sûnder stipe fan de Deen en Sweed?
Sy helpe Noaren út ’e need,
mienskiplik is har stribjen.
De Denen foeren as de bêsten,
sloegen harren slach by muonts en non,
de Noar tocht: Nei Napoleon
ferrize eigen mêsten.
De mêsten hellen net de hichte
fan de Sweedske skippen yn de float,
dus kaam de Noar by har oan board,
gjin eigenheid, mar plichten.
Mar soe de wylde wytsing ’t weagje
in koers te farren oars as Sweed
en Deen, dan hie er einlings weet
fan hoe oft frjemden pleagje.
* Foto ‘Fjord’