april 11, 2018
fan Giotto*
It gie al langer troch my hinne:
as it moast, dan foar it Peaskefeest,
want faak hie hy it deroer hân,
hy woe yn minskehannen falle,
ik soe in hantsje helpe kinne.
It fielde as it moast hjoed heve,
lykas waard ik nei de timpel dreaun,
hie ien my hieltyd by de hân;
der skeat my oars net troch de holle:
’t is net om mei him ôf te weven.
Sa bin ik yn de timpel kommen,
ha dêr mei de hegeprysters praat,
it waard in oerlis oer de stân
fan saken, ’t gie net om safolle…
se wiene mei ’t gehiel ynnommen.
It giet no hieltyd troch my hinne:
kin it sûnder opskuor foar it feest?
* Giotto (1266/1267-1337)
Skilderij ‘It ferrie fan Judas’
april 10, 2018
van Lourens Alma-Tadema*
Het lichaam voegt zich naar de dans,
al is het van een staande sater
met de blik op het bassin,
dat openstaat voor hemelwater,
inspiratie stroomt de ruimte in.
Haar blik is op het licht gericht,
waardoor de gouden benen stralen,
rondom is zij polychroom,
verlokt met hoogten hier en dalen
daar, voor rijke kunstminnaars een droom.
In zuiver wit en stralend geel
zit hij te wikken en te wegen
tussen kunst en erotiek,
hij doet zich voor als is hij tegen
’t één en ander, maar dit is de piek.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Een Romeinse kunstliefhebber’