april 28, 2018
fan Caravaggio*
Ik hear it him noch sizzen:
‘Judas, do ferriedst my mei in tút?’
Hoe kin ik nei fannacht noch sliepe…
ik kin gjin kant mear út.
Ik moast it paad wol wize,
him oanwize, want it wie al nacht,
de tút… ek teken om te gripen,
gjinien stie dêr op wacht.
Ik hie dochs wol ferwachte
fan de oaren dat it fjochtsjen waard,
ik hearde letter dat se sliepten…
wie hy dan harren maat?
Mar wat ha ik te sizzen
oer de oaren, ik ha him ferret
en sa de pommeranten stipe,
foar my is ’t no te let.
Ik hear it him noch sizzen:
‘Jimme macht is tsjusternis!’
As lei hy doe myn ûnmacht iepen:
‘Do Judas hast it mis.’
* Caravaggio (1571-1610)
Skilderij ‘De tút fan Judas’
april 27, 2018
fan Giovanni Battista Tiepolo*
Agamemnon, moedich strider
út it laach fan wraak en moard,
syn heit wie troch in neef fermoarde,
de soan waard ek in misse dieder.
Foar’t er waard in moedich strider,
flechte er nei Sparta’s foarst,
dêr’t hy him trijedûbel warde:
as moardner, skoansoan en as lieder.
Hy fermoarde heit en soantsje
foar’t er troude mei de mem,
wat oan it hôf fan Sparta barde,
sa groeide wer in bluodrich plantsje.
Kening waard er fan Mykene,
ekspedysjelieder fan
in grutte float nei Troje,
dêrfoar moast er noch jierren traine.
Artemis liet it net waaie,
dat de float lei wiken stil,
syn dochter soe sy fan him skoaie,
sa’n offer moast men wol bekleie.
Agamemnon hat de Griken
oanfierd en úteinlik wûn,
hy koe it lykwols sels net roaie,
waard deade, lyk ûnder de liken.
* Giovanni Battista Tiepolo (1696-1770)
Detail fan it skilderij ‘De grime fan Achilles’