mei 2, 2018
fan Mattias Stom*
Myn mantel ha ik stikken skuord
út hillich hertsear, wat er sei,
dat hy de Kristus wie,
as wetgelearden wisten wy it fuort:
godslaster, dy’t him dus de dea oandie.
Yn boeien kaam er by ús oan
al daliks nei’t er oppakt wie,
se seine nei in tút;
hy waard al earder sjoen as God syn soan,
’t bewiis moast komme foar it riedsbeslút.
De tsjûgen sprutsen elkoar tsjin,
dêr kamen wy net fierder mei,
hy stie der swijend by;
it timpeltsjûgenis hie ek gjin sin
en as ik earlik bin, ’t ferfeelde my.
Doe kaam de krusiale fraach:
oft hy de wiere Kristus wie,
sa’t sei it sljochte folk;
fan hillich hertsear loek ik oan de kraach…
hy soe meikoarten komme op in wolk.
* Mattias Stom (sirka 1600-nei 1652)
Skilderij ‘Kristus by Kajafas’
mei 1, 2018
van Lourens Alma-Tadema*
Een dubbel uitzicht laat zich gelden,
schenkt de dames een licht hoofd:
de diepte toont al het theatervolk
en zij zien uit naar wat hun is beloofd
door heren die de hoogte melden.
De hoogte met de beste plaatsen,
over heel het strijdperk zicht
op dieren in een bloederig gevecht;
hun hoofd is nu al op de dood gericht…
waar blijven ze… liefst niet als laatsten.
Daarna, aldus de hoge heren,
gaan gevangenen in ’t perk
de strijd aan met een leeuw of olifant;
hun hoofd is nu al bij de zwakke, sterk
zijn wilde dieren, niet te weren.
Wat vreemd dat zij nu nog niet komen,
want de gladiator is
in aantocht, van de dag het hoogtepunt;
hun hoofd houdt rekening met het gemis…
de hoogte komt terug in dromen.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Het Colosseum’