mei 6, 2018
fan ûnbekend*
Neat is yn ’t libben absolút,
dus moat men alles yn relaasje sjen,
sa wurdt de minske wizer
oer de tiid dy’t giet foarút,
mar mei de faasje fan it ljocht ferlern.
As bern wie hy syn tiid foarút,
hoewol’t hy trochgie foar in stillenien
en achterlik, net wizer,
mar hy hie syn dreamdebút,
hat mei de tiid it yn de romte dien.
De romte joech him wol de kâns
om tiid te sparjen mei it rappe ljocht,
dy beide yn relaasje;
’t witten rekke yn balâns:
atoom en universum krigen rjocht.
Hoewol’t er al fan alles wist
en musisearre troch de ierdske tiid,
ferlear de wrâld relaasje
mei it rjocht, as passifist
seach hy op ôfstân striidber nei de striid.
Foto ‘Albert Einstein’
mei 5, 2018
fan Rembrandt*
Fannacht moast ik betsjinje,
’t wie foar my de earste kear
dat ik de Rie te drinken brocht
sa middenyn de nacht;
se kamen noch foar Peaske gear,
in preker waard al lang fertocht
en opbrocht troch de wacht.
It hat wol oeren duorre,
net it wurk, dat wie gau klear,
wy sieten rêstich om it fjoer
doe’t ik him sitten seach
en sei: ‘Do wiest ek by dy hear!’
Hy reagearre frjemd, oerstjoer,
ik hie him krekt op ’t each.
Noch twa kear waard er hifke:
‘Sûnder mis, do wiest derby!’
Mar hy ûntkende mei in flok:
‘Ik ken dy keardel net!’
Gjinien fan ús die it noch nij
dat hy fan alle lûden skrok…
hy is nei bûten set.
* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘De ferleagening fan Petrus’