mei 10, 2018
fan Karl Pavlovitsj Brjoellov*
Wa nimt it him no noch kwea-ôf,
hy hat har al genôch ta songen
yn it kleaster jier nei jier,
hy draacht it oer op dizze frou,
docht dan de eagen ticht en fier
sjocht hy werom… as jonge…
As famke song sy al de ear
by ’t byld út leafde foar Marije,
ree troch ingel Gabriël,
mem wurden fan ús Leave Hear;
devoat leit sy de blommen del,
har seine sil se krije.
Gjinien komt by de iik te let,
al rint it stoarm troch in prosesje
mei in ezel oan it haad;
al swittend ha se it wer ret:
gau by Marije yn it skaad…
gjin sprake fan agresje.
* Karl Pavlovitsj Brjoellov (1799-1852)
Skilderij ‘By de Madonna-iik’
mei 9, 2018
De poartebôge ropt it wolkom ta,
earst oan de bouwers op ’t ponton,
dy’t al betiid presinsje jouwe,
no al stimmen by de fleet.
Sy stimme ’t bouwen op ’e lûden ôf
dy’t klinke sille foar de rom
fan har dy’t presintaasjes jouwe,
dagenlang en pontonbreed.
Dat wrâldwiid wei de stim fan jong talint
klinkt daverjend op ’t Snitser wiet
en lit it Fryske bloed fluch streame,
read foar eagen, mar gjin need.
De need fan hiel de wrâld wurdt samar wei
as ’t jongfolk yn beweging komt,
sadat de Kolk begjint te streamen,
rûnom… at the Watergate.