mei 25, 2018
fan Frederic Leighton*
Admetos en Alkestis,
nei de dea wer man en frou,
sy naam it plak yn fan har man,
dy’t stjerre moast, hy kaam yn ’t nau.
Admetos,
foarst fan Pheres’ keninkryk,
Apollo hoede trou syn fee,
in god en freon foar him allyk.
Apollo
soarge foar Alkestis’ hân,
sadat sy waard Admetos’ frou,
de brulloftsfreugde hold gjin stân.
Artemis
moast it sûnder offer dwaan,
fergetten troch de brêgeman,
as straf soe sy him slangen jaan.
Slangen
as it teken fan syn dea,
behalve as in oar foar him
joech oan it deaderyk de lea.
Alkestis
wie oant yn de dea him trou,
mar koe nei ’t libbensryk werom,
sa waard sy wer Admetos’ frou.
* Frederic Leighton (1830-1896)
Skilderij ‘Hercules wrakselet mei de dea
om it lichem fan Alkestis’
mei 24, 2018
fan B.C. Schneiders van Greiffenswerth*
fan Jules Victor Genisson**
In pylger stiet net stil, is ûnderweis
fan wêr’t er wennet nei in hillich plak
foar heil, úteinlik syn bestimming;
alle dagen fielt er hûd en fleis,
syn geast begjint oan de beklimming.
Wannear’t de sinne sakket nei de kym,
ferriist, as foarbestimd, in berchkapel
foar’t heil fan pylgers út ’e liken;
foar Marije sjonge se op rym,
dy’t moed jout foar de reis fan wiken.
De tsjerkegonger sit deemoedich stil,
hat plak fûn ûnder ’t hillich ûnderdak
en sjocht heech op by syn bestimming;
op it kessen steune heup en bil…
it is in hiele ûndernimming.
Heech op ’e preekstoel stiet mynhear pastoar,
lêst foar in tekst oer himel en oer hel…
wat is úteinlik jo bestimming?
Foar Marije sjongt it tsjerkekoar,
dy’t soarget foar in goede stimming.
* B.C. Schneiders van Greiffenswerth (1803-1873)
Skilderij ‘Lânskip mei beekje, pylgers en kapel’
** Jules Victor Genisson (1805-1860)
Skilderij ‘Ynterieur fan de Sint Jakobstsjerke te Antwerpen’