juni 22, 2018
fan ûnbekend*
Se wiene foar elkoar bestimd:
Amphitryon en syn Alkmene,
mar net earder as de saak
folbrocht wie om har broers te wreken,
it hearde by syn trouwe taak.
Elk wit fan Zeus: hy jout en nimt,
hy naam foar eigen nocht Alkmene
as wie hy Amphitryon,
sa naam hy beide wreed geweken,
it rûn foar ’t houlik op ’e non.
Teiresias, yn ’t lân bekend
as fiere sjenner, brocht fersoening,
mar de berte weage swier,
in twaling waard fan tiid it teken:
de iene let, de oare ier.
Dat Herakles wie net bestimd
foar kening troch fertrage berte,
nettsjinsteande soan fan Zeus…
wa koe him op dy godheid wreke,
gjin mins komt op ’e wrâld as reus.
* Yllustraasje ‘Amphitryon en Alkmene’
juni 21, 2018
fan Kapiton Aleksejevitsj Zelentsov*
fan Woutherus Mol**
Hy lêst út leafde foar klassyk,
dêrneffens is ’t ynterieur
mei in fjouwertal pilaren,
passend by de kleare kleur
rûnom, dat alles eaget ryk.
Mar freegje him net nei syn frou,
har geast hat hjir wol faker ware.
De bylden sjogge op him del,
mar tagelyk ek by him op,
út wurdearring foar syn streken,
dy’t him bringe nei de top…
soms wurket hy al op bestel.
Dus freegje him mar nei syn faam,
foar har is syn talint in teken.
* Kapiton Aleksejevitsj Zelentsov (1790-1845)
Skilderij ‘Ynterieur’
** Woutherus Mol (1785-1857)
Skilderij ‘De jonge tekener’