juli 4, 2018
fan Alexander Andreyevich Ivanov*
Noch altyd wol it my net oan
dat ’k Jezus sjoen ha by it grêf,
nee, net deryn, doe wie er stoarn,
ynienen stie hy libben foar my.
Ik hie de oaren al ferteld:
‘De rûne stien is der foarwei!’
Se stiene allegear fersteld,
der wiene twa dy’t mei my giene.
Sy rûnen hastich foar my út
en rekken út myn eachweid wei,
’k wie net by steat ta in beslút
en stie deun by it grêf te skriemen.
Ik miende dat ’k wat ljochtsjen seach
en bûgde my nei ’t grêf foaroer,
ik kriich twa ingels yn it each,
dy’t fregen wêrom’t ik sa skriemde.
Myn antwurd wit ik no net mear,
it skriemen wie ynienen oer
doe’t ik wis wist: dêr stiet de Hear;
hy sei: ‘Maria’ en ik: ‘Master.’
* Alexander Andreyevich Ivanov (1806-1858)
Skilderij ‘Kristus ferskining oan Maria fan Magdala’
juli 3, 2018
van Ivan Semenovitsj Koelikov*
Het zal je zeker niet verbazen
dat hier nu een sportvrouw zit,
hoewel het tegen mijn gewoonte is
om urenlang te zitten,
in beweging ligt me goed…
’t bestaan is anders dan zwart-wit.
De toekomst neemt me niet te grazen,
daarvoor draag ik ook het rood,
het teken van de ware communist
om voorwaarts te bewegen,
stromen laten wij het bloed…
de bal ligt stevig op mijn schoot.
Ik wil me niet tot sport beperken,
werk ook voor de Komsomol,
omdat de jeugd voor ’t land de toekomst is;
de staat ziet ons wel zitten,
in beweging doet het goed…
’k beleef met sport de meeste lol.
* Ivan Semenovitsj Koelikov (1875-1941)
Schilderij ‘De sportvrouw’