augustus 6, 2018
It is no ienkear it gefoel,
ien kear yn ’t jier in hiele wike
foar de ear, benammen foar de sfear,
Snits is de namme, ek it doel,
dêrfoar moat al it oare wike.
Mei dy gefoelens rûn ik om,
de tunnel troch, kaam by it wetter
fan de Houkesleat, noch sfearleas sûnder mear
de nacht fan bier mei breed it skom…
’t waard foar de dronken kop net letter.
De mêsten holden trou de wacht,
ferwachten net dat seilen hise
waarden yn de middei foar de ear,
soks gie fier boppe stjoerlju’s macht…
elk lei noch op syn eigen wize.
augustus 5, 2018
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
It middel om it paad te finen
nei wat is foar bern bestimd,
leit foar de hân en foet: ferkenne,
dan rekket frjemd al gau bekend
en wurdt it bern werberne.
Sa ûnderfûn ek Baden-Powell
wat ferkenne mei him die
as militêr yn ’t Britske leger;
it spul dat hy foar eagen hie,
wie sûnder skot ynteger.
De scout stiet foar selsstannich sykjen
nei it paad foar him bestimd
mei moed, moraal en dissipline,
nea stiet er bleat of yn syn himd,
sil maten oan him bine.
De wrâld giet foar it scoutspul iepen,
hjit elk wolkom yn de taal
fan hân en foet, fan hert en holle,
bern spylje mei yn dat ferhaal…
wa soe it oars ha wolle?
* Foto ‘Robert Baden-Powell’
** Foto ‘Scouts’