september 29, 2018
fan ûnbekend*
It is my troch de siele snien
hoe’t Stefanus de dea ynjage waard,
omdat er tsjûge fan de Hear;
wy moasten flechtsje foar ús libben,
want Saulus boaze oan de haat
tsjin ús, hy sparre yn de stêd gjinien.
Wy giene nei Samária,
it tsjûgjen fan de Hear kaam op my del,
in risiko, mar ek in ear;
ik wist my oan dat folk besibbe,
wy libben út deselde wel
en moasten mei elkoar op Jezus ta.
Sa gie ik troch dat gea op wei,
fûn oeral harkers mei in iepen ear,
koe wûnders dwaan as wie de Hear
derby, dy’t hiele ’t brutsen libben;
de haat fan Saulus die net sear
mear, mar ús libben stie noch altyd faai.
* Glês-yn-lead ‘Filippus’
september 28, 2018
fan ûnbekend*
Op Lesbos song hy ’t eilân rûn,
syn eigen lieten dy’t fier klonken:
yn de earen fan dolfinen,
net oan weach en minske bûn,
it wie de geast om mei te pronkjen.
Dyselde geast brocht Arion
ek op Sisilië, syn lieten
lieten gouden munten klinke,
mar der wie ferskil fan toan,
sa’t haaien wol dolfinen bieten.
De sjonger foer mei ’t goud werom,
in situaasje om te stellen
en himsels yn see te smiten,
op ’e plecht klonk noch syn song,
doe sprong hysels nei trije tellen.
Sjedêr hoe’t in dolfyn heech sprong
om op ’e rêch him op te heinen,
dat doe klonken fier de lûden
fan dolfinen as in song:
‘In sjonger lit gjin goud mear reine.’
* Yllustraasje ‘Arion rêden troch in dolfyn’