december 15, 2018
troch Barnabas sjoen
fan ûnbekend*
Lit my mar iepen wêze,
earlik sizze hoe’t it rûn,
wy ha sûnt juster spul,
ik fiel my net oan Paulus bûn,
lit my troch him de wet net lêze.
Jehannes soe it sizze,
mar hy doarst úteinlik net:
hy woe wer mei op reis;
ik ha foar him de foarstap set
om op ’e nij de bân te lizzen.
De freonskip waard ferbrutsen
om’t Jehannes fuortgien is
en ús it wurk dwaan liet;
it wie foar Paulus doe al mis,
as troch de neven waard er stutsen.
Mar moatst it dêrby litte?
’t Is al wer it âlde liet:
do silst mar Saulus hjitte…
* Ikoan ‘Barnabas’
troch Paulus sjoen
fan ûnbekend*
Ik kin der koart oer wêze:
Barnabas sjocht soks ferkeard
en dêrom ha wy spul;
Jehannes hat de rêch takeard…
sy sille my de wet net lêze!
* Ikoan ‘Paulus’
december 14, 2018
fan ûnbekend*
As in stjer, sa skitterjend
wie Berenike as prinses,
har skientme koe gjin grinzen,
rûnom rekke sy bekend.
Net allinnich stjer, as do
klapwjukke sy ek hegerop,
sy hold de trou yn tinzen,
troude mei de farao.
Doe’t har man op fjildtocht gie,
die Berenike in ûnthjit:
har hierlok as in offer
as hy einlings foar har stie.
Einlings kaam har skat werom,
dus knipte sy in hierlok ôf:
’t geskink foar Aphrodite,
foar de farao de rom.
As sân stjerren, skitterjend,
sa striele Berenikes lok
yn Coma Berenices,
’t stjerrebyld by elk bekend.
* Munt ‘Berenike’