januari 7, 2019
It âlde kleuret nei de stammen
yn de tiid fan hûndert jier
by soele wyn en westerstoarm,
kultuer giet meastal foar de sier:
de moadeshow fan kreaze fammen.
De manlju steane op ’e hichte,
binne dat ek fan de tiid,
dy’t freget om in oare foarm,
kommersje giet dan yn de striid,
sa wurdt it dak as nij wer tichte.
Se wiene wiken akrobaten,
’t folk hold faak de siken yn,
de sikewein joech gjin alarm,
se bleauwen stean yn rein en wyn,
dy moadeshow is lang oer praten.
januari 6, 2019
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
‘Gjin kening langer op ’e troan!’
sa rôpen de Republikeinen,
dieden folgen nei de rop:
fermoarde waard foarst Karel,
ferjage waard syn twadde soan.
Mar achttjin wie Emanuel
doe’t adviseurs mei klam him seine:
‘Jou tenei it folk in stim!’
De soan tocht oan heit Karel,
gjin moard mear, ek net yn de sel.
Republikeinen woene ’t oars,
net langer foarst en tsjerke heine:
‘Fuort dermei, it near derop,
Emanuel nei Karel
dea, jou dy skobbejak gjin loas!’
De revolúsje briek fûl út:
twa skippen lieten bommen reine
op ’t paleis, it eage slim,
ek foar de soan fan Karel?
Hy flechte, waard gjin deade bút.
* Portret ‘Emanuel II’
** Yllustraasje fan it útroppen
fan de Portugeeske Republyk