januari 23, 2019
Ik ha Paulus yn Korinte troffen…
wie it tafal of is ’t sa bestjoerd?
Wy binne beide tintemakkers,
ûnderweis, nachts ûnder ’t doek,
elkoar hjir moetsje jout ús moed.
Keizer Claudius hat ús ferjage,
hookstrooks moasten wy út Rome wei,
allinnich om’t wy Joaden binne,
swalkje wurdt sa ús gebrûk,
ús libben stiet bytiden faai.
Paulus hat ús lykwols net beklage,
jout de Joaden in bliid boadskip mei,
want wa’t mei Kristus rint, sil winne,
komt úteinlik goed teplak,
nei Rome ta is net de wei.
* Yllustraasje ‘Paulus yn Korinte
by Aquila en Priscilla’
januari 22, 2019
van onbekend*
Het is een beeld om toch bij stil te staan,
een laatste slag van lang geleden
voor gelijkheid in het vaderland;
in ieder stroomt begeesterd bloed,
dus voorwaarts om de vijand te verslaan.
Hij is getroffen, valt en treft het niet
als vlaggendrager in het leger;
met de stok nog in zijn rechterhand
geeft hij voor ’t vaderland zijn bloed
en aan zijn maat de vlag, die verder ziet.
Het is een beeld om toch bij stil te staan,
dezelfde vlag als lang geleden
wappert bloedrood, staat nog aan de kant
van de dictator die voorgoed
verdwijnen laat wie zijn beleid weerstaan.
* Schilderij ‘Op weg naar de beslissende veldslag’