januari 25, 2019
fan Cesare Maccari*
Wa’t stribbet nei ultime macht,
wol krûpe oer de rêch fan oaren,
dy’t er dan de deastek jout,
mar wa’t yn libben bliuwt, fertrout
syn stribjen net en slacht werom.
Wa’t ynklaut, lûkt ferhâldings krom,
en útjout foar it eigen stribjen,
hâldt gjin jild en freonen oer,
de striid om macht wurdt dan in toer,
gjin toer dy’t hy yn Rome bout.
Foar Catilina wie it goud
doe’t hy noch net nei ’t heechste stribbe;
letter skeelde ’t him gjin moer:
hy waard de moardner fan syn broer
en griep fergees yn Rome yn.
Dochs dronk er op ’e takomst wyn,
fertroude op ’e konfrontaasje
mei ’t Romeinske leger, mar
troch ûnmacht hie er gjin ferwar…
wa hat noch om de deade roud?
* Cesare Maccari (1840-1919)
Skilderij ‘Catilina’ (detail)
januari 24, 2019
fan Nicolaas Baur*
fan Georg Koch**
Gjin sniebui hâldt de stedsjers tsjin,
der is gjin hâlden oan
de skonken, dy’t fansiden slaan,
de earmen hinne wer.
De froulju ha oars net yn ’t sin
as ’t komt der hjoed op oan,
se streekje stowend oer de baan,
de rapste wurdt de stjer.
De fager hâldt de iisbaan skjin
en sjocht it spultsje oan
fan froulju, dy’t elkoar ferslaan,
hy hâldt fan allegear.
As ’t paad leit ûnder bulten snie,
de mage gnoarret lûd,
dan glide lânslju oer it iis
nei ’t doarp foar ’t deistich miel.
De âlde beppe joech de rie:
de slide glydt my hjoed
de baan oer foar in brea en tsiis,
sa winne wy ús diel.
* Nicolaas Baur (1736-1817)
Skilderij ‘Reedriderij foar froulju (Ljouwert)’
** Georg Koch (1857-1926)
Skilderij ‘Werom fan de merk’