januari 27, 2019
fan Ilja Repin*
Underweis fernaam er stekken
fan de longen, ek fan syn bestean,
hy wie net stean bleaun by syn frou,
mar altyd geastlik op ’en paad,
de djipgong seach er as de kearn
en dêrút wei koe ’t bêste brekke.
Graaf fan berte, mei de bêsten
wie hy yn it earstoan ûnderweis,
kriich trettjin berntsjes by de frou;
de pinne, as syn bêste maat,
liet him de wrâld sjen, elke reis
ferbûn him mei wa’t droech de lêsten.
Op it lân, dêr fûn er frede
by de boeren yn in dreech bestean,
asketysk stiek it by him nau,
wat lei no ienkear yn syn aard;
wa’t droech de lêsten, krige lean
nei wurkjen, ’t minskdom wie tefreden.
Underweis fernaam er stekken,
wat de ein waard fan in ryk bestean,
de frou koe him net mear berikke.
* Ilja Repin (1844-1930)
Skilderij ‘Leo Tolstoi’ (1828-1910)
januari 26, 2019
fan ûnbekend*
As gûverneur moat ik it dwaan
mei ’t wetboek fan ’t Romeinske ryk,
dy wetten ha ik yn de holle,
wa’t dy hâldt, jou ik gelyk.
Hjoed kamen Joaden foar ’t gerjocht
mei ien dy’t yngie tsjin har wet
troch earetsjinsten yn te stellen,
mar in misdie is soks net.
Dy Paulus, want sa hjit de man,
is sels in Joad, sa kaam derút,
syn wet wie net alhiel itselde,
mar ’t Romeinske rjocht beslút.
Ik, Gallio, sil útspraak dwaan:
jim wurd striidt tsjin it oare wurd
en moatte mei ’t ferskil mar rêde,
foar ús ryk hat soks gjin nut.
Skilderij ‘Apostel Paulus’