maart 22, 2019
fan Rembrandt*
Fan keninklik komôf
yn’t lân fan de Bataven,
hie hy neat mei de Romein,
dy’t nei it noarden kommen wie,
dat naam Civilis him kwea-ôf.
Himsels trof fûl it kwea
fan finzenskip, de frijheid
waard him mei syn broer ûntsein;
beskuldige fan rebelly
kriich dy it fonnis fan de dea.
De deastraf rôp om wraak
nei’t eed-miel yn it hillich
wâld: de sege waard foarsein;
Bataaf, Germaan, Kaninefaat
en Galliër, elk kriich in taak.
De wraak teach driftich mei
it leger fan Civilis,
dat de fijân waard ferslein;
de sege hat ta lânwinst laat,
mar letter kaam de ommeswaai.
De oermacht wie te grut,
de ein kaam foar Civilis
by de Ryn, doe waard ferlein
de grins in ein nei ’t noarden ta,
it swurd ferlear it fan it wurd.
* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘De eed fan de Bataven’
maart 21, 2019
fan William Turner
Ik seach de berch troch ’t finster hinne
en tocht: dit is myn Switserlân,
it gea fan hichten en fan lichten;
’k streke mei in rappe hân
noch foar it rizen fan de sinne.
De stilte krong troch ’t iepen finster
oant hûnen giselen nei ’t wiet,
ik tocht: no ha wy wol de hichte,
mar in keppel einen liet
him hearre, drippen yn de glinster.
Ik siet dêr wer nei tolve oeren
en streke tinten yn it brein;
omdat de stilte my ferlichte,
hie ’k ’t pinseel op tafel lein
en seach hoe’t boatsjes net mear foeren.
Mar moarn pinseelje ik derhinne
en tink net mear: dit is de ein.
* William Turner (1775-1851)
Skilderij ‘De blauwe Rigi;
Mar fan Luzern by ’t opkommen fan de sinne’
Skilderij ‘De reade Rigi:
Mar fan Luzern by ’t ûndergean fan de sinne’