november 23, 2016
Myn namme is Willem Tjerkstra,
soan fan Bernardus Tjerkstra en Jacoba Fortuin (skipperspear)
broer fan Anne, Andries en Nieske
pakesizzer fan Willem Tjerkstra en Hieke Vrieswijk (skipperspear)
Anne Fortuin en Nieske de Jong (skipperspear)
man fan Diny de Ruiter
heit fan Fedde en Jacoba
skoanheit fan Henriëtte Valkema en Wiebren Santema
pake fan Eva, Jesse, Imre, Willem, Doutsen en Redmer
Myn berte fûn plak
op it skûtsje ‘Twee Gebroeders’ mei It Heidenskip as domisily
op 15 augustus 1943 middenyn de Twadde Wrâldoarloch
op de dei fan Marije Himelfeart
Fan myn berte oant myn seisde ha ik meifearn op it skûtsje
nei de terp om modder
nei de greide om de terpmodder te lossen
nei de boer foar in fracht kowedong
nei de feangebieten yn Drinte foar in fracht turf
nei it eigen doarp om de turf út te suteljen
Doe’t ik learplichtich waard, op 1 april 1950, moast ik nei de legere skoalle.
Ik kaam by pake Willem en beppe Hieke yn de kost.
De jierren fan de legere skoalle
yn It Heidenskip fan 1950 oant 1953
yn Terherne fan1953 oant 1955
yn Deinum fan 1955 oant 1956
De jierren fan de mulo
yn Ljouwert fan 1956 oant 1957
op De Jouwer fan 1957 oant 1960
De jierren fan de kweekskoalle
yn Snits fan1960 oant 1965
De jierren fan de militêre tsjinst
yn Ossendrecht fan 1965 oant 1966
yn Stienwikerwold 1966
yn Assen 1967
De jierren as ûnderwizer
yn Nijemardum 1964
yn Snits (Groen van Prinstererskoalle) fan 1967 oant1972
yn Snits (Johannes Postskoalle) fan 1972 oant 1974
De jierren as direkteur
yn Snits ( de Ark) fan 1975 oant 1989
De jierren as meiwurker fan it MSU/GCOfryslân fan 1989 oant 2003
november 23, 2016
Haar leven was geheel vervuld,
geheeld ook door standvastigheid
om na verdriet weer door te gaan,
zo nam zij ruim voor ieder tijd,
een teken van geduld.
Zij gaf in ’t leven aan de toon voor
ieder die maar horen wou
naar raad om voortaan vast te staan;
haar beeld was een ervaren vrouw,
voor naasten een icoon.
Haar leven was getekend door
gemis van dochter, man en hen
die zij had moeten laten gaan,
gekleurd door Hem die zei: ‘Ik ben
en ga je altijd voor.’
Maria kreeg van haar de troon
als moeder van het herderskind,
dat bleef voor recht en vrede staan;
zij schilderde met lichte tint
hen beide als icoon.
Haar sterven was geheel vervuld
van vrede en standvastigheid,
het einde was een zeker gaan
naar hen die gingen vóór haar tijd,
zij heeft het ons onthuld.
